Banery promujące weganizm, przypominają mi mocno te antyaborcyjne i wywołują u mnie salwę śmiechu, ta nieudolna próba przypierdolenia w sumienia mięsożerców i wywołania w nich uczucia winy.

Załóżmy, że leżąc w ciemnej trumnie mamy tego pełną świadomość. I tak sobie myślę, że w zaistniałej sytuacji, będziemy mieli ważniejsze problemy i tematy przemyśleń niż jakieś pieprzone drzewo i dzieci. Gdy odczuwamy na własnej skórze proces rozkładu, gdy gaz rozdyma nasz brzuch, gdy robactwo stara się wedrzeć przez nasz odbyt, by skosztować co lepszych kąsków czegoś, co jeszcze niedawno pełniło funkcje naszych organów wewnętrznych. Myślę, że nasze myśli, raczej będą przypominać lament wyburzanej rudery.