Ostatnio Facebook obrodził w różnorakie czelendże, chyba najbardziej popularnym był „10 years challenge”. Popatrzmy.
Jest fun. Są foteczki. Zaprezentować jest okazja nowe pazurki i markowe ciuszki. Niby ładnie, światła fleszy. Lajki się zbiera jak pokemony. Lecz coś tak jakby… hmmm… Czujecie? Swąd stopionego plastiku z domieszką braku autentyczności? I to dziesięć lat, jakoś każdemu tak dziwnie służy.
Od dłuższego czasu na grupach polonijnych w UK istnieje pewna chujowa tendencja, której fenomenu nie jestem w stanie pojąć. Ale po kolei.
No dobra, żeby nie było, że się przypierdalam, a tylko głośno myślę. Jako człowiek który ma więcej pomysłów i planów, niż czasu na realizację, zastanawiam się, jak ludzie muszą nie mieć weny na siebie i zajęcia, by swój, jakże cenny w moim mniemaniu czas, tak rozpierdalać.
23:00 Mój lot się spóźnia 4 godziny, przed wpuszczeniem nas na pokład samolotu przychodzi jakiś kolo i mówi – Elo ziomy, już nie sapcie i tak w chałupie nie macie nic lepszego do roboty i rozdaje wszystkim wouchery na £27,50 – na żarło.
O boczkach, nóżkach i szyneczkach utraconych i procesie produkcyjnym seryjnych morderców i psychopatów.
Gdy nitka cycków wejdzie zbyt mocno. Wstrząsający reportaż o cyckach ratujących życie ludzkie.
Jako, że już wiek ten, co to doświadczeń lepiej mieć więcej niż mniej. A i bycie światową cebulą do czegoś zobowiązuje, poszedłem zakosztować wynalazku zwanego jacuzii.
Strona przeznaczona wyłącznie dla osób dorosłych!
Materiał zawarty na stronie może zawierać treści, w mniemaniu pewnych grup, osób, jako obraźliwy i niesmaczny.
Jeśli czujesz, że Twoje poczucie humoru i smaku może nie sprostać odbiorowi i zinterpretować to jako zamach stanu na uczucia religijne, bądź nie masz ukończonych 18 lat, nie wchodź, nie szperaj, nie przeglądaj.
